نرگسِ منتظِر ظهور

?رسانه چیست؟

برقراری ارتباط ویژگی اساسی و اولیه انسان است؛ طوری که ارسطو انسان را حیوان ناطق می‌نامد.

اولین ابزار بشر برای برقراری ارتباط زبان بود كه ويژگى ذاتی انسان به حساب می آمد. با گذر زمان، بشر رفته رفته ابزارهای‌ ارتباطی بیشتری را برای خود خلق کرد.

ارتباط با دیگران را می‌توان به دو نوع تقسیم کرد:

ما گاهی به صورت مستقیم با اطرافیان ارتباط برقرار می کنیم و گاهی این اتفاق به صورت غیرمستقیم می افتد.

در نوع اول، دو یا چند نفر چهره به چهره با یکدیگر گفتگو می کنند.

در نوع دوم افراد برای ارتباط، مستقیما با یکدیگر مواجه نمی شوند بلکه از ابزاری برای این منظور استفاده می کنند؛ ابزارهایی که آنها را رسانه می‌نامیم.

از لحاظ لغوی در زبان فارسی به هر وسیله انتقال دهنده ای رسانه می گویند. از این منظر یک سیم برق هم رسانه است چون انرژی الکتریسیته را از جایی به جای دیگر انتقال می دهد.

رسانه های ارتباطی هم در واقع همین کار را انجام می دهند. آنها به جای الکتریسته رسانای پیام های ارتباطی هستند؛ اما در اصطلاح علمی، رسانه وسیله ای است که فرستنده به کمک آن معنا و مفهوم مورد نظر خود را به گیرنده منتقل می کند. وسیله ای که برای ارتباط غیرمستقیم از آن استفاده می شود.

این ابزارها در گذشته به صورت دود و آتش، نقاشی روی دیوار غار و کمی بعدتر اختراع خط و کاغذ نمایان شد و امروزه تلفن همراه، تلویزیون، سینما، عکس، تبلیغات، روزنامه، مجله، موسیقی، بازی‌های کامپیوتری و اینترنت را در بر می گیرد.