? دل نوشته میلاد اما رضا(علیه السلام)
? اسم مشهد که میاد، قند تو دلم آب میشه و تصویر خیابونهایی که به حرمت منتهی میشن، تو ذهنم تداعی میشه.
? یاد روز میلاد داخل حرمت میافتم، وقتی ریسهها مثل یک سقف، آسمون صحنها رو پوشوندن و هر دم رنگ عوض میکنند و من که با پای برهنه تو رواقها به دنبال یه گوشه دنج میگردم تا کمی باهات خلوت کنم. خلوت کنم و دعا بخونم و دعا کنم،
? اما چه دعایی بهتر از آنچه خودت به ما یاد دادی: «خدایا [در زمینه خدمت و یاری رسانی به امام زمان] شخص دیگری را جایگزین ما نکن! که این تبدیل هر چند بر تو آسان است، ولی بر ما بسی گران خواهد بود.»
? صدای مادرم، رشته افکارم رو پاره میکنه و باز من میمونم و شرایط خاصی که کیلومترها فاصله بین مون انداخته، تا جشن روز میلادت را از پشت قاب شیشهای تلویزیون تماشا کنم.
❤️ اگرچه امسال در حرم نیستم، اما دلم روشنه که تو همیشه کنارمی و خواستههام رو میشنوی. من امیدوارانه خواستههام رو تکرار میکنم و تو مهربانانه آمین میگی.
آخرین نظرات