نرگسِ منتظِر ظهور

#انقلاب_در_قاب_خاطرات

#به_قلم_خودم

#تولیدی

? شنیدن صدای تیرو ? توپ ? و

تانکهایی که توی خیابونای شهر رژه

می رفتند و صدای آژیر ? خطر

برامون هرلحظه دلهره و ترس ایجاد میکرد ? ….

جیغ بچه هایی ? که چیزی از اوضاع

حالیشون نبود و استرس زنان وقتی پا

ازخونه میذاشتن بیرون که چطور ?

باید حافظ امانت مادر بانوی دو عالم باشند خون مردانمون ? رو به جوش

آورده بود….

یادش بخیر…. ?

غیرتی داشتن برای خودشون ? ….

ولی ..

هیچ کدوم از این بزن درروهای اون

زمان بعثی ها ? مانع از این نبود که

مردم ما کار و زندگیشان رو تعطیل

کنند و مردونه زندگیشان رو می

کردند و در حال تابع آمران به حق مثل

حضرت امام(رحمه الله علیه) بودند ….

? یک ماه مونده بود تا داییت

خدمت سربازیش ? رو تمام کنه

ماهم داشتیم اینجا سور و سات ? ? عروسیش رو براش آماده
می کردیم ? ….

از آخرین مرخصیش زمان زیادی ?

گذشته بود و ما برای اومدنش روز

شماری می کردیم ولی ? ….

یه روز صدای در ? و خبر شهادت و

پرپر شدنش ? همه رو غافلگیر کرد ? ….

نمیدونستیم باید بابت شهادتش ? و

رسیدن به آرزوش خوشحال باشیم ?

یا برای پاشیده شدن زندگی پا
نگرفته اش ناراحت ? …. ❓ ❓ ❓

 خلاصه دایی و امثال داییت

خودشون ? و غیرتشون رو فدا کردند

برای لبخند و رضایت صاحب عَلَم

دین و ولایت و سرپا موندن این مرزو خاک ? و آرامش ما و بچه هامون ? و این دخترایی که حالا بعضیشون

حیاشون و با ساپورتای تنگ و چسبون

و روپوشای باد برده عوض کردن و

پسرایی که …..

خدا میدونه آقامون با دیدن این صحنه ها چه عذابی می کشن ?
…
دعا می کنم ? که بیشتر از این

شرمنده مولا و خون شهدا نشینم

وعاقبتمون ختم به خیر بشه ان شاءالله ? …