نرگسِ منتظِر ظهور

امشب از خلوت افطار تا سحر شب قدر، تلألو شبنم رحمت الهی بر گناهان یکساله بندگان برتری می‌کند تا بار دیگر سخاوت پروردگار را در ماه پر از آمین رمضان به نمایش بگذارد و تقدیری را به قلم ایزدی برساند که آمیخته با سعادت و رستگاری مومنان باشد.

امشب بال مناجات و دعا در نجوای با معبود، به پرواز در خواهد آمد تا دلشکستگی و ندامت، براتی باشد برای اشک‌هایی که راه دیدگان را به دست‌های بخشنده پروردگار، منتهی می‌کند تا شاهد جود الهی باشید. 

امشب هنگامه توبه است و میعادگاه بخشش و مغفرتی الهی، آری امشب باید غرور را به پای بندگی خالصانه ذبح کنیم تا نور شفاعت معصومانه آل محمد(ص)، غار دل‌هایمان را بزداید و ما را برای مناجاتی عاشقانه با پروردگار مهیا کند.

«سعادت» زیباترین تقدیری است که می‌تواند توشه این هم نشینی عارفانه با پروردگار باشد؛ پس قلب‌هایمان را در این شبی که قلب رمضان نامیده شده، با اشک ندامت و ذکر العفو، صیقل دهیم و چشم به دریای کرامت و مغفرت پروردگار بدوزیم. چرا که امام صادق (ع) فرمود: « قلب ماه رمضان ، شب قدر است»

خداوندا از تو می‌خواهیم در این ساعات استجابت و این لیلة‏القدر وصال، تن لرزان دعاهای‌مان را لباس آمین بپوشانی و با آغوش الهی‌ات پذیرای دل‌های‌ شکسته ما باشی.

امشب ندای الغوث الغوث، به آسمان‌ها می‌رسد و دهان‏‌ها بویِ ذکر گرفته‌اند و «مفاتیح الجنان» واسطه قدر دانستنِ زمان مؤمنین شده است تا رسم بندگی و مناجات را یادآوری کند.

امشب قرآن بر سر، منت الهی را بر سر بندگان مجسم خواهد کرد تا عظمت خداوند را در خط به خط واژگان لیلة‏القدر نظاره گر باشیم.

پیامبر اکرم (ص) فرمود: «هر که از روی ایمان و برای رسیدن به ثواب الهی، شب قدر را به عبادت بگذراند، گناهان گذشته‌اش آمرزیده می‌‏شود.» 

آری به واقع امشب، شب یلدایِ روح است؛ یلدایی که مقیاسش آسمانی است و هر آینه دعا و مناجات را در حیات خلوت وجود بندگان به شکوفایی شکوفه بخشش نوید خواهد داد‌.

تقدیرتان پر از آمین زیبای پروردگار!

زهرا مرادوند

​

چه سکوت غمباری بر کوفه حاکم است، چاه‌ها از سنگینی غم خشکیده و زمین از هجوم درد، صد چاک است. دقایق تب‌دار رخدادی است که علی(ع) را از اهل زمین خواهد گرفت تا نه تنها یتیمان، که جهانی را بعد از او، یتیم کند.

59, 70, 70); font-family: FontAppBadesaba; font-size: medium; text-align: center;">

یا مقلب القـلوب و الابصـار
یا مــدبــر اللیـل و النهــار
یا محـول الحول و الاحـوال
حوّل حالنا الی أحسن الحال

همراهان عزیز… 
بهار طبیعت باز هم با تمام شکوه و زیبایی‌اش فرا رسیده و ما را به جشن باستانی نوروز دعوت می‌کند. نوروز، که نماد تجدید حیات و شروعی دوباره است، بار دیگر نوید جشن با هم بودن و امیدواری به فرداهای روشن‌تر را به ما می‌بخشد. در این روزهای نو، دل‌ها سرشار از شور و شادمانی و خانه‌ها آراسته به رنگ و بوی بهاری است. 

در نوروز ۱۴۰۳، بیایید همه با هم، با یاد و خاطره‌های گرم گذشته و امید به آینده‌ای روشن‌تر، دست در دست هم دهیم و قدم در سال جدید بگذاریم. این جشن کهن، نه تنها زمانی برای تجدید دیدار با خانواده و دوستان، بلکه فرصتی است برای تجدید نظر در اهداف و آرزوها و نو کردن عهدهایمان.

نوروز، به ما یادآوری می‌کند که هر پایان، آغازی دوباره و هر سال نو، فرصتی برای رشد و پیشرفت است. بیایید با یادآوری این حقیقت به استقبال بهار زندگی برویم.

بیایید در آغازین روزهای بهار، با قلبی سرشار از امید و دلخوش به حضور عزیزانمان، به استقبال سال نو برویم. چرا که نوروز، زمانی است برای تجدید و تحکیم روابط خانوادگی و دوستانه، ابراز محبت و احترام به یکدیگر…

سفره هفت‌سین به عنوان بخشی از این سنت دیرینه، نمادی از تاریخ و فرهنگ غنی ماست. هر کدام از این سین‌ها داستانی دارد و یادآوری است از اینکه چگونه می‌توانیم با اتحاد و همدلی، زندگی‌مان را زیباتر و معنادارتر کنیم.

بیایید در این روزهای نو،  نه تنها به استقبال بهار طبیعت برویم، بلکه بهاری نو در دل‌هایمان بکاریم. قدر دانایی، عشق و صلح را در قلب‌هایمان بزرگ کنیم و با همدلی و مهربانی، سالی سرشار از موفقیت و شادی را آغاز کنیم.

  برای شما نوروزی شاد و سرشار از سلامتی و موفقیت آرزو می‌کنم. 

نوروزتان پیروز، سالتان سرشار از خیر و برکت!

نامش فاطمه کلابیه‌ بود و  با قلبی مالامال از عشق به امامت مولایش، پا به خانه‌ی علی(ع) گذاشت.  به قدری نجیب و پاک بود  و دلی پر خلوص داشت که تا اذن دختر بزرگ خانه زینب کبری‌(س) را نگرفت، داخل حریم ولایت نشد. و این نهایت ادب او را به ساحت فرزندان فاطمه‌ی زهرا‌‌(س) می‌رساند.
پس از مدتی از مولا و شوهرش درخواست کرد او را ام‌البنین(س) صدا زند تا دل طفلان زهرا(س) با شنیدن نام مادر حزین نشود و همواره می‌گفت من کنیز فرزندان فاطمه(س) هستم.
مرثیه ام البنین (س) برای  حضرت عباس (ع)
بانوی ادب ام‌البنین (س) تمام هستی‌اش را در راه عشق به علی(ع) و پس از آن عشق به اربابش حسین(ع) تقدیم کرد. ثمره ازدواج حضرت علي‌(ع) با او، چهار پسر رشيد بود به نام‌هاي عبّاس(ع)، عبدالله، جعفر و عثمان؛ که همگي  در کربلا به شهادت رسيدند.
حضرت ام‌البنین‌سلام‌الله‌علیها با فصاحت و بلاغتی که داشت در مقام افشاگری از ظلم و تعدی بنی‌امیه برآمد و با اشعار جانسوز و عزاداری‌های مستمر مردم را متوجه ظلم و بی‌لیاقتی حکام وقت می‌نمود.
امروز سالروز رحلت فاطمه بنت حِزام ،ام‌البنین، است. روزی که در تقویم به عنوان ” روز بزرگداشت مادران و همسران شهدا” نام‌گذاری شده‌است. ایثار و فداکاری و صبر و پایداری مادران و همسران شهدای هشت سال دفاع مقدس و شهیدان راه حق بر هیچ کسی پوشیده نیست و این روز را به پاس قدردانی از  این مادران بزرگوار، گرامی می‌داریم. 
وفات حضرت ام‌البنین سلام‌الله ‌علیها تسلیت باد.

​علی بن مهزیار (علی ابن مهزیار) کیست؟

علی ابن مهزیار یکی از شخصیت‌های شاخص جهان تشیع است که در قرن سوم هجری زندگی می‌کرد. این فقیه، دانشمند و محدث شهیر شیعه از یاران نزدیک امام رضا علیه السلام، امام جواد علیه السلام و امام هادی علیه السلام بود و علوم دینی را در محضر آن بزرگواران فرا گرفت. ماجرای تشرف علی بن مهزیار به محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف از جمله روایت‌های معتبر و مشهور در باب دیدار با حضرت ولی عصر (عج) است.

علی بن مهزیار در خانواده‌ای مسیحی و در هندیجان به دنیا آمد. کودکی بیش نبود که پدرش به دین اسلام و مذهب تشیع مشرف گشت. ابن مهزیار نیز در کودکی همچون پدرش به اسلام گروید. پدر علی بن مهزیار پس از مسلمان شدن به یکی از روستا‌های اهواز هجرت کرد و در آنجا ساکن شد، از این رو ابن مهزیار را با نام علی بن مهزیار اهوازی می‌شناسند.

ابن مهزیار در علم فقه و احکام اسلامی از جایگاه والایی برخوردار بود. او همواره در بین دانشمندان به عنوان یک عالم قابل اطمینان و معتبر شناخته می‌شد. ابن مهزیار این افتخار را داشت که در محضر امامان شیعه دانش بیاموزد. او در زمره یاران خاص امام رضا (ع)، امام جواد (ع) و امام هادی (ع) قرار داشت و احکام دینی را در نزد آن بزرگواران فرا می‌گرفت.

ماجرای علی بن مهزیار و امام زمان (عج) و تشرف به محضر امام زمان (عج)

در زندگی علی بن مهزیار نقاط عطف بسیاری وجود دارد. ولی مشهورترین واقعه‌ای که در زندگی این فقیه شیعه رخ داده، دیدار او با امام زمان است. او ماجرای تشرف خود به محضر امام زمان (عج) را به تفصیل بیان کرده است. علی بن مهزیار تعریف می‌کند که ۲۰ بار به مکه سفر کرده و حج را به جای می‌آورد. او در تمام این سال‌ها به قصد دیدار با امام زمان راهی سفر حج شده است. در نهایت از دیدن امام ناامید می‌شود، ولی با رویایی که می‌بیند دوباره بار سفر می‌بندد.

در مکه به طواف خانه خدا می‌پردازد و در مسجدالحرام معتکف می‌شود. شبی در مطاف، جوانی را در حال طواف کعبه می‌بیند و با او سخن می‌گوید. جوان که از یاران امام زمان (عج) بوده، ابن مهزیار را به بیرون از شهر و به دیدن امام می‌برد. امام زمان از ابن مهزیار می‌پرسد: «چرا اینقدر دیر آمدی؟ » ابن مهزیار پاسخ می‌دهد که کسی نبود تا او را به سوی امام راهنمایی کند. امام سخن او را نمی‌پذیرد و دنیا طلبی، کوتاهی در رسیدگی به نیازمندان و قطع رحم را دلیل اصلی چنین تأخیر‌هایی می‌داند.

علی بن مهزیار عذرخواهی می‌کند و بعد سؤالاتی از امام درباره غیبت می‌پرسد. امام به سؤالات او پاسخ می‌دهد و شرایط و دوران ظهور را برای ابن مهزیار تشریح می‌کند. سپس ابن مهزیار چند روزی را مهمان امام می‌شود و در طی این مدت از دانش حضرت بهره می‌برد.

نام علی بن مهزیار و سرود سلام فرمانده

در سرود سلام فرمانده از چند تن از شخصیت‌های جهان اسلام و ایران یاد می‌شود. شهید سردار قاسم سلیمانی، آیت الله بهجت و میرزا کوچک خان جنگلی از جمله اشخاصی هستند که در سلام فرمانده به آن‌ها اشاره شده است. از علی بن مهزیار نیز در کنار این شخصیت‌ها به عنوان الگویی شایسته نام برده می‌شود. در بخشی از سلام فرمانده اینگونه به رابطه علی بن مهزیار با امام زمان (عج) اشاره شده است:

بیا جون من بیا

بیا یارت میشم

هوادارت میشم

گرفتارت میشم

علی بن مهزیارت میشم

با همین قد کوچیکم خودم سردارت میشم

این ابیات به جایگاه ابن مهزیار در نزد امام زمان (عج) و شیفتگی و ارادت او به آن حضرت اشاره می‌کند. ابن مهزیار به گفته خودش ۲۰ بار راهی سفر حج شد، تنها به‌امید اینکه حضرت ولی عصر (عج) را ملاقات کند. زمانی که در نهایت به دیدار امام زمان نائل شد، حضرت به او فرمود که شب و روز منتظر ورودش بوده است. این منزلت والا در نظر امام زمان به دلیل سابقه درخشان علی بن مهزیار در خدمتگزاری به اهل بیت علیه السلام و ارادت فراوان او به آن بزرگواران حاصل شده است.

ابن مهزیار تقریباً همه عمر خود را صرف خدمت به ائمه کرد. بر طبق برخی روایات او محضر چهار امام معصوم را درک کرد و به عنوان نماینده آن حضرات به فعالیت پرداخت. ابن مهزیار همه این فعالیت‌ها را با عشقی عظیم و‌ایمانی راسخ انجام می‌داد. در مقابل ائمه معصومین نیز او را مورد لطف و توجه خود قرار داده و با تمجید و تحسین تأیید می‌کردند.